O książce: rok / George MacDonald Fraser urodził się w 1926 roku w mieście Carlisle (północna Anglia). W wieku 18 lat zaciągnął się do wojska. Serwowane w Indiach. Podczas II wojny światowej brał udział w walkach w Birmie. Po powrocie z frontu rozpoczął pracę jako korespondent w rodzinnym Carlisle. Jakiś czas później zamieszkał w Kanadzie. W 1969 roku rozpoczął karierę pisarską, wydając pierwszą powieść z serii o Harrym Flashmanie, która zyskała ogromną popularność. W sumie ukazało się 12 książek z tej serii. Fraser znany jest także jako autor scenariuszy do filmów: „Trzej muszkieterowie”, „Ośmiornica” (z serii o Jamesie Bondzie). Fraser napisał także znaczną liczbę książek dokumentalnych: wspomnienia o II wojnie światowej, studia historyczne dotyczące historii pogranicza anglo-szkockiego w średniowieczu i czasach nowożytnych. Pisarz zmarł w styczniu 2008 roku na nowotwór. Portal o Harrym Pagecie Flashmanie (rosyjski) - http://www.flashman-book.ru/index.htm Z biografii „bohatera” Harry'ego Pageta Flashmana, generała brygady w armii Jej Królewskiej Mości Królowej Wiktorii, urodził się w mieście Ashby w Anglii w 1822 r. Po wyrzuceniu ze szkoły w 1839 r. w Rugby wstąpił do 11. Dywizji Dragonów, rozpoczynając tym samym swoją zawrotną karierę. Z woli autora został wrzucony w najgorętsze zakątki imperium wiktoriańskiego: brał udział w wojnie krymskiej, w wojnach afgańskich, w stłumieniu powstania sipajów w Indiach, odwiedził Borneo i Madagaskar, amerykańskie preerie i kopalnie złota w Kalifornii. Ze swojej natury wchłonął wszystkie najważniejsze oznaki antybohatera. Był zdradziecki, kłamliwy, podły, pozbawiony zasad, tchórzliwy i na dodatek z tego wszystkiego był dumny. Dzięki temu, a także niezwykłemu szczęściu, zawsze uchodziło mu to na sucho, zdobywając za każdą kolejną kampanię nowe nagrody i stopnie. Jego trzeźwe i zgodne z prawdą opisy wszystkich wydarzeń, które zaobserwował podczas swojego burzliwego życia, czynią z jego wspomnień bezcenne arcydzieło swojej epoki. Flashman dożył sędziwego wieku i zmarł w atmosferze honoru w 1915 roku.